Warszawa – Rzuć Bracie Blagie i Chodź na Pragie

Dystans: 4 kilometry
Szacowany czas przejścia:

Na szybko: 55 min.
Z dobrym piwem: 3 godz.
Start: Beer Station, Kępna 15

Zapraszamy Was na spacer na prawy brzeg Wisły, do owianej tysiącami opowieści i legend warszawskiej „dzielnicy cudów”, czyli Pragi Północ, a dokładniej tzw. Starej Pragi. Miejsce to od zawsze słynęło z wyjątkowo barwnej i „charakternej” społeczności. Od zawsze można tu było przeżyć niezapomnianą przygodę, poznać miłość życia bądź też, najzwyczajniej w świecie, stracić portfel. Zabudowa Pragi, w porównaniu do innych części miasta, mniej ucierpiała podczas zawieruchy II Wojny Światowej. Dzielnica zachowała część swojego przedwojennego ”sznytu” architektonicznego, wiele kamienic mocno jednak podupadło w okresie PRL-owskiej biedy. Od 20 lat Stara Praga przeżywa ponowny rozkwit, rewitalizuje się wiele kamienic, powstają ciekawe projekty artystyczno-społeczne i – co istotne – jest znacznie bezpieczniejsza niż kiedyś. Co jednak najważniejsze, podróżniczko i podróżniku, na Starej Pradze od zawsze lubiano dobrze zjeść i wypić, po czym pomuzykować i pośpiewać. Ten, znany z kontrastów teren, jest krainą naprawdę ciekawych lokali gastronomicznych. Chcielibyśmy zaprosić Was do kilku z nich, przespacerujcie się praskimi uliczkami, chodźcie z nami tam, gdzie „krąży w ręku złoty pieniądz”.

Sam szlak jest jedynie sugestią – można przejść go w dowolny sposób, w dowolnym kierunku, samemu albo w miłym towarzystwie.

Wszystkie niepiwne ciekawostki opisał Piotr “Pietia” Wierzbicki, który kocha nasze miasto nie mniej, niż my rzemieślnicze piwo. Jest varsavianistą i autorem książki “Podchmielona Historia Warszawy”, a jego doskonałe artykuły przeczytać można w miesięczniku “Skarpa Warszawska”. Na co dzień prowadzi profil Warszawa na Wyrywki – jeśli go polubicie nie ominą Was pełne ciekawostek wycieczki, wykłady i spotkania.

Autorem pozostałych wpisów jest Marcin Orwicz (Mgła Chmielu, czyli zebrane piwne wydarzenia w Warszawie)

Redakcja: Paweł Leszczyński (sędzia piwny, Warszawski Festiwal Piwa i parę innych branżowych aktywności).

Jeśli zauważysz błędy lub masz jakieś konstruktywne uwagi do naszego projektu, koniecznie daj nam znać!

 
 

 
 

WRÓĆ DO MAPY / LISTY


1. BEER STATION
ul. Kępna 15


Zdjęcie: Paweł Leszczyński

Beer Station
Strona lokalu na Facebooku
Liczba kranów: 12 + butelki
Lista piw: ontap.pl
Typ kuchni: przekąski

Godziny otwarcia:
Poniedziałek-niedziela: 14–24

Praski multitap z polskimi piwami kraftowymi (na kranach również czeskie i litewskie klasyki), został założony przez Olega i Andrzeja w grudniu 2019 r. i szybko zyskał sobie dużą sympatię i uznanie okolicznych mieszkańców, odwiedza go też sporo turystów. Właściciele dbają, żeby na kranach regularnie pojawiały się nowości z polskich browarów kraftowych, piwo podawane jest w dobrej temperaturze i szkle. Instalacja na barze przystosowana jest do nalewania piw do plastikowych butelek PET, więc bez problemu możecie też zamówić piwo „na wynos”. Założyciele samodzielnie zaprojektowali i wyremontowali lokal, wnętrze jest przytulne i eleganckie, ceglane ściany, drewniane stoły i krzesła dobrze komponują się ze starą kamienicą, w której mieści się lokal. Latem, dużym atutem jest sprawnie działająca klimatyzacja. Do jedzenia przekąski, w tym też przysmaki do piwa ze Wschodu (w najbliższym czasie oferta gastronomiczna ma się rozwinąć). Bardzo miła jest atmosfera przy barze, gospodarze są przesympatycznymi ludźmi, opiekują się gośćmi i bardzo kompetentnie doradzają przy wyborze piw. Spacer po Pradze zdecydowanie warto rozpocząć na Kępnej!

Andrzej i Oleg, właściciele Beer Station. Zdjęcie: Marcin Orwicz

 

WSKAZÓWKI DOTARCIA DO KOLEJNEJ STACJI
Pójdź w stronę ulicy Targowej.

 
 

WRÓĆ DO MAPY / LISTY


2. ULICA TARGOWA


Zdjęcie: Paweł Leszczyński

Początki ulicy, jako wschodniego ramienia targowiska we wsi Targowe Wielkie, sięgają XII/XIII wieku. Nieprzypadkowa jest imponująca szerokość obecnej Targowej, która przez wieki pełniła jednocześnie rolę drogi i targowiska. Nazwę nadano w 1791 r., lecz tylko dla północnego odcinka, zwanego wcześniej Rynkową lub Zarwańską. Południowy aż do 1916 roku nosił nazwę Wołowa. Okres intensywnej zabudowy i przebudowy przypadł na lata 60. XIX wieku w związku z istniejącymi już wówczas dwoma praskimi dworcami kolejowymi, ale jeszcze w przewodniku po Warszawie z 1893 roku przeczytać można: “(…) ulica Targowa, jak również jej przedłużenie, ulica Wołowa po większej części zabudowana jest domami drewnianymi i żywo przypomina swym nieporządkiem małe prowincjonalne miasteczka, tak samo kręci się tu uboga ludność żydowska (…), dzieci bawią się na środku ulicy wśród piasku i błota…”. Czytaj więcej…

 

WSKAZÓWKI DOTARCIA DO KOLEJNEJ STACJI
Skręć w lewo w ulicę Targową, kolejny punkt będzie przy skrzyżowaniu z ulicą Okrzei, która po drugiej stronie Targowej przechodzi w Ząbkowską.

 
 

WRÓĆ DO MAPY / LISTY


3. KAMIENICA IZRAELA GALBERGA
ul. Targowa 54


Zdjęcie: Google Maps

Okazały dom o trzech fasadach (od strony Kłopotowskiego, Targowej i Okrzei) wybudowany około 1910 roku według projektu nieznanego architekta. Charakterystyczne są tu oryginalne detale na fasadzie: falujące łodygi kwiatów, secesyjne guzy czy pilastry z girlandami kwiatów. Kamienica uznawana jest za najpiękniejszy przykład secesji na Pradze, co należy docenić również z tego względu, że w ogóle secesji w Warszawie mamy bardzo mało. W okresie międzywojennym właścicielem posesji był pan o wdzięcznym nazwisku Szpinak. W okresie PRL parter zajęty był przez delikatesy o nazwie „Prażanka”, w związku z czym tak też często nazywano całą kamienicę. Czytaj więcej…

 

WSKAZÓWKI DOTARCIA DO KOLEJNEJ STACJI
Bazar Różyckiego znajduje się na tyłach Targowej i Ząbkowskiej i jest wiele wejść na jego teren. Główne, uwiecznione na poniższym zdjęciu, znajduje się od strony Targowej na wysokości przystanku autobusowego.

 
 

WRÓĆ DO MAPY / LISTY


4. BAZAR RÓŻYCKIEGO
ul. Targowa 54


Zdjęcie: Paweł Leszczyński

Założony w 1882 roku z inicjatywy Manasa Ryby na terenie należącym do aptekarza Juliana Józefa Różyckiego. W 1901 roku przy bramie od Targowej wystawiono kiosk w kształcie wielkiego syfonu, który stał się jednym z ikonicznych praskich obiektów. Niestety syfon został rozebrany w drugiej połowie lat 30. ze względu na zły stan techniczny. W tamtych latach kupcami na bazarze byli przeważnie Żydzi, których władze okupacyjne przeniosły do getta w 1940 roku. Bazar jednak działał cały czas, choć spłonął w 1944 roku. Po wojnie zyskał na znaczeniu i stał się najbardziej znanym warszawskim bazarem, w związku z likwidacją słynnego wolskiego „kercelaka”. W okresie PRL bazar cieszył się wielką popularnością, w czym nie ma nic dziwnego, bo można było kupić tu mnóstwo rzeczy, których w sklepach państwowych brakowało. Wiele miejsca poświęca bazarowi Różyckiego Waldemar Łysiak w swojej książce “Dobry”, napisanej w latach 1984-86, na stronach której jeden z bohaterów opisuje go w następujący sposób (pozostałe opisy zawierają słowa niecenzuralne): “Bazar Różyckiego to strefa wydzielona, ma cztery branże: cinkciarstwo, hazard, przede wszyst­kim w trzy karty lub trzy lusterka, handel każdego rodzaju, od futer do ryb, z wyjątkiem sfałszowanych dokumentów, to jest osobna branża, matury, dyplomy, prawa jazdy i temu podobne”. Czytaj więcej…
Obecnie bazar jest w trakcie remontu. Posłuchaj więcej…

 

WSKAZÓWKI DOTARCIA DO KOLEJNEJ STACJI
Jeśli nie zdecydujesz się wejść na sam bazar, cofnij się do skrzyżowania Targowej z Ząbkowską. Kolejny punkt znajduje się parędziesiąt metrów od ujścia tej ostatniej ulicy.

 
 

WRÓĆ DO MAPY / LISTY


5. W OPARACH ABSURDU
ul. Ząbkowska 6


Zdjęcie: Paweł Leszczyński

W Oparach Absurdu
Strona lokalu na Facebooku
Liczba kranów: 2
Typ kuchni: tradycyjna polska i inne

Godziny otwarcia:
Poniedziałek-czwartek: 12–3
Piątek-sobota: 12–5
Niedziela: 12–3

Istniejąca od przeszło 15 lat praska klubokawiarnia słynie z bardzo klimatycznego wnętrza. Wiele zakamarków, antresola, cienie, szepty i muzyka. Tu regularnie odbywają się koncerty i imprezy muzyczne. Aktualnie do dyspozycji macie dwa krany z piwem (zamawia się w ogródku tuż przy lokalu), możecie też smacznie zjeść, szczególną popularnością cieszą się przygotowywane w lokalu pierogi. Lokal jest czynny do późnych godzin nocnych, atmosfera bardzo sprzyja temu, aby „zgubić” się w nim samemu, we dwoje bądź z przyjaciółmi.

Zdjęcie: Marcin Orwicz

 
 

WRÓĆ DO MAPY / LISTY


6. ULICA ZĄBKOWSKA


Zdjęcie: Paweł Leszczyński

W późnym średniowieczu był to odcinek traktu wiodącego na Litwę przez Wolę Ząbkowską (od XVIII w. Ząbki). W 1771 roku na wysokości obecnej ul. Brzeskiej Ząbkowska przecięta została przez wał Lubomirskiego, czyli ówczesną granicę miasta. Około 1820 roku wał w okolicach Ząbkowskiej przesunięto nieco bardziej na wschód na wysokość obecnej ul. Markowskiej, tam też powstały rogatki (prawdopodobnie drewniane) rozebrane pod koniec XIX w. W 1868 roku wielki pożar zniszczył 30 „drewniaków” na Ząbkowskiej, co stało się impulsem do wznoszenia zabudowy murowanej. Szczególnie ciekawy jest odcinek między Targową a Brzeską, gdzie zachowało się różnorodne budownictwo od lat 60. XIX wieku do lat 30. XX wieku. Czytaj więcej…

 

WSKAZÓWKI DOTARCIA DO KOLEJNEJ STACJI
Przejdź wzdłuż ulicy Ząbkowskiej.

 
 

WRÓĆ DO MAPY / LISTY


7. KAMIENICA JAHRMANA
ul. Ząbkowska 11


Zdjęcie: Paweł Leszczyński

Zachowany do dziś dom wybudowany w latach 1868-69. Jest to jedna z tych kamienic, które pojawiły się bezpośrednio po wielkim pożarze drewnianej zabudowy na Ząbkowskiej. Wtedy był to dom jednopiętrowy, drugie piętro dobudowano dopiero po wojnie. Na parterze oficyny tego budynku jego właściciel Icchak Hersz Jahrman stworzył dom modlitewny, odwiedzany przez żydowskich ortodoksów. W czasie rewitalizacji w 2000 roku odkryto tam resztki malowideł synagogalnych. Czytaj więcej…

 
 

WRÓĆ DO MAPY / LISTY


8. ŁYSY PINGWIN
ul. Ząbkowska 11


Zdjęcie: Paweł Leszczyński

Łysy Pingwin
Strona lokalu na Facebooku
Liczba kranów: 6
Typ kuchni: grillowane kanapki i przekąski

Godziny otwarcia:
Poniedziałek-czwartek: 15–24
Piątek-sobota: 15–3
Niedziela: 15–24

Pub-galeria z bardzo bogatym programem kulturalnym, odbywają się tu liczne koncerty, pokazy filmowe, wystawy i spotkania literackie. Klimatyczne wnętrze jest ozdobione ciekawymi grafikami. Do dyspozycji macie 6 kranów z piwem, jeden na stałe poświęcony jest polskim piwom kraftowym, pozostałe krany to głównie czeskie piwa klasyczne. W okresie letnim możecie wypić piwo zarówno we wnętrzu jak i w „Ogródku Ząbkowska” umiejscowionym tuż koło lokalu, w przestrzennym praskim podwórku. „Niespieszno” jest w Łysym Pingwinie i jego sympatycznym ogródku. Przyjemnie tu wypić piwo albo po prostu usiąść i posłuchać muzyki.

Ogródek Ząbkowska przy Łysym Pingwinie. Zdjęcie: Marcin Orwicz

 
 

WRÓĆ DO MAPY / LISTY


9. DOM ELŻBIETY PODBIELSKIEJ
ul. Ząbkowska 14


Zdjęcie: Paweł Leszczyński

Dokładnie naprzeciwko „Łysego Pingwina” znajduje się najstarszy zachowany dom na Ząbkowskiej. Ta obecnie odrestaurowana parterowa kamieniczka powstała w latach 1865-66, czyli jeszcze przed wielkim pożarem i prawdopodobnie była wtedy jedynym murowanym domem na Ząbkowskiej.

 

WSKAZÓWKI DOTARCIA DO KOLEJNEJ STACJI
Ząbkowską przecina nieopodal ulica Brzeska.

 
 

WRÓĆ DO MAPY / LISTY


10. ULICA BRZESKA


Zdjęcie: Paweł Leszczyński

Jedna z najbardziej ikonicznych ulic Pragi powstała w latach 70. XIX wieku w związku z budową gmachu szkoły kolejowej (Brzeska 12), który na początku XX wieku uległ znacznej rozbudowie w związku z otwarciem tam szpitala kolejowego. Nazwa ulicy nawiązuje do obecnego Dworca Wschodniego, który w XIX wieku zwany był Terespolskim, ale też Brzeskim. Czytaj więcej…

Brzeska została też uwieczniona w niezwykłym filmie z 1979 roku – „Róg Brzeskiej i Capri”. Film ten osadzony jest bardzo mocno w praskim klimacie z tamtych lat, a występują w nim tylko „naturszczycy”. Czytaj więcej…

 

WSKAZÓWKI DOTARCIA DO KOLEJNEJ STACJI
Przejdź parę kroków w głąb ulicą.

 
 

WRÓĆ DO MAPY / LISTY


11. PYZY, FLAKI GORĄCE!
ul. Brzeska 29/31


Zdjęcie: Paweł Leszczyński

Pyzy, Flaki Gorące!
Strona lokalu na Facebooku
Liczba kranów: 3
Typ kuchni: tradycyjna praska

Godziny otwarcia:
Poniedziałek-sobota: 12–22
Niedziela: 12–21

Kultowy praski zakład gastronomiczny z niepowtarzalną klientelą, wyszynkiem i atmosferą. Są takie lokale, do których się tęskni i o których nigdy się nie zapomina. Takie właśnie są Pyzy, flaki gorące! Pani Kasia, wraz z małżonkiem, ugości każdego z niemałym urokiem, poświęceniem i pasją. To takie miejsce, w którym po prostu „lubi się ludzi” i kocha gotować. Znakomita kuchnia prasko-warszawska, podawane w słoikach pyzy, przecieraki, kopytka (m.in. z mięsem, skwarkami, wołowiną, warzywami sezonowymi), cudowne gorące flaki i wybitna “meduza z ozorkami” na zimno. Trzy krany z piwem, stale lany jest Miłosław Pilzner, podawany w dobrej temperaturze i szkle. Duży wybór polskich wódek w tym m.in. Siwucha. W lokalu grają na żywo praskie kapele, śpiewane są piosenki starej Warszawy, występuje praski bard Henryk Małolepszy, a w okresie letnim zdarzają się spontaniczne, muzyczne „jamy” przed lokalem: grane są praskie piosenki uliczne. Koniecznie spójrzcie wtedy na okna okolicznych kamienic – ludzie wystawiają poduszki na parapety i słuchają – taki widok to oddech czasów minionych, widok ze świata, którego już nie ma. To miejsce niesie przyjemność dla ciała, ducha i umysłu. Sprawdźcie koniecznie, a usłyszycie na żywo słowa rodem z felietonów Stefana Wiecheckiego, „Króla” Szczepana Twardocha albo „Z głowy” Janusza Głowackiego. Kontemplujcie, poczytajcie, poobserwujcie, napijcie się ”ogórkówki” z miniaturowego słoiczka (jeśli nie wiecie, co to, zapytajcie przy barze). Podzielcie swoje szczęście z kimś bliskim, stawiając przed nim słoiczek z kluskami leniwymi w malinach, czarnej porzeczce i z kremem waniliowym. Mówi się, że jest to ludowy afrodyzjak i tak jest w istocie. Zmrużcie później oczy, bo nadjedzie zaczarowana dorożka i zaczarowany koń. Pamiętajcie, że jesteście w „dzielnicy cudów”!

Pani Kasia, dobry duch tego uroczego lokalu, zdjęcie: Marcin Orwicz.

 

WSKAZÓWKI DOTARCIA DO KOLEJNEJ STACJI
Cofnij się Ząbkowską do ul. Targowej i skręć w prawo. Kolejny punkt szlaku znajduje się zaraz za aleją Solidarności.

 
 

WRÓĆ DO MAPY / LISTY


12. WARSZAWSKA DYREKCJA KOLEI PAŃSTWOWYCH
ul. Targowa 74, róg Wileńskiej 2/4


Zdjęcie: Paweł Leszczyński

Jeden z najbardziej imponujących rozmachem praskich budynków. Kilkusegmentowy gmach, wybudowany w latach 1928-31 według projektu specjalizującego się w architekturze akademickiego klasycyzmu Mariana Lalewicza. Szczególne wrażenie sprawia kolumnada od strony ul. Targowej. W kratach okien dolnych pięter do dzisiaj oglądać można wplecione litery skrótu „WDKP”. Czytaj więcej…

 
 

WRÓĆ DO MAPY / LISTY


13. ULICA WILEŃSKA


Zdjęcie: Paweł Leszczyński

Wytyczona w latach 60. XIX wieku w związku z budową Dworca Petersburskiego (obecny Wileński), który pierwotnie skierowany był głównym wejściem w stronę Wileńskiej na wysokości Zaokopowej (tory kolejowe biegły wtedy wzdłuż obecnej al. Solidarności). Można więc powiedzieć, że jako pierwsza ulica, którą widział podróżny przybywający do Warszawy, pełniła funkcję reprezentacyjną. I rzeczywiście – na początku XX wieku swoją elegancją nie odbiegała od śródmieścia Warszawy. Po wielu latach zaniedbań zrujnowane fasady kamienic nie przypominają tej dawnej świetności.

W kamienicy Wileńska 9 w 1905 roku znajdował się cyrkuł (komisariat) policji carskiej, na który zamachu dokonał Stefan Okrzeja. Była to część większego planu zmierzającego do wywabienia z Teatru Wielkiego oberpolicmajstra Karola Nolkena i dokonania na niego zamachu (został w nim ciężko ranny, ale przeżył). Okrzeja wrzucił do cyrkułu bombę ze zbyt małej odległości, na skutek wybuchu został ranny i ogłuszony. Stracił orientację i został schwytany. Czytaj więcej…

 

WSKAZÓWKI DOTARCIA DO KOLEJNEJ STACJI
Przejdź prosto ulicą Wileńską. Zakład Mięsny znajduje się po lewej stronie.

 
 

WRÓĆ DO MAPY / LISTY


14. ZAKŁAD MIĘSNY
ul. Wileńska 25


Zdjęcie: Paweł Leszczyński

Zakład Mięsny
Strona lokalu na Facebooku
Liczba kranów: 4 (jeden z prosecco)
Typ kuchni: kuchnia autorska, klasyczne dania mięsne schabowy, tatar, steki, burgery i włoska pizza

Godziny otwarcia:
Poniedziałek: 12–24
Wtorek: 12–22:30
Środa: 12–24
Czwartek: 12–22:30
Piątek: 12–23:45
Sobota-niedziela: 12–5

Praska klubokawiarnia mieszcząca się we wnętrzach dawnego Zakładu Mięsnego. Lokal robi duże wrażenie zarówno z zewnątrz jak w środku. Industrialna przestrzeń, oswojona przez ciekawe prace art-streetowe, ładny bar i żyrandole. To miejsce gdzie można zapodziać się samemu lub jeśli masz ochotę na towarzystwo, szybko „otoczysz się ludźmi”. Aktualnie 3 stałe krany z piwem (przed epidemią kilkanaście, zapewne stopniowo ilość kranów będzie się zwiększać). Bardzo dobrą opinią cieszy się kuchnia lokalu, czynna od niedzieli do czwartku od 14 do 22, w piątki i soboty od 14 do 24. Ciekawe miejsce, naprawdę niebanalna przestrzeń, cenowo trochę powyżej „praskiej średniej”, warto jednak skorzystać z jednej z codziennych promocji.

Zdjęcie: Marcin Orwicz.

 

WSKAZÓWKI DOTARCIA DO KOLEJNEJ STACJI
Cofnij się do alei Solidarności i skieruj się nią w kierunku Wisły.

 
 

WRÓĆ DO MAPY / LISTY


15. CERKIEW
al. Solidarności 52


Zdjęcie: Paweł Leszczyński

Sobór Metropolitalny Świętej Równej Apostołom Marii Magdaleny. Wybudowana w 1869 roku na wzór cerkwi kijowskich świątynia powstała w związku ze wzrastającą w drugiej połowie XIX wieku liczbą ludności Pragi (kilkanaście procent stanowili prawosławni). Władze rosyjskie traktowały tę cerkiew jako obiekt niezwykle prestiżowy ze względu na lokalizację (bliskość Dworca Petersburskiego). W 1944 roku pocisk artyleryjski trafił w największą kopułę. Pożar został ugaszony dzięki spontanicznej reakcji prażan. Czytaj więcej…

 
 

WRÓĆ DO MAPY / LISTY


16. PLAC WETERANÓW 1863 r.


Zdjęcie: Paweł Leszczyński

Plac wytyczono w 1865 roku w związku z planem regulacji Pragi w pobliżu dopiero co wybudowanego mostu. Pierwotnie miał on kształt kolisty, zajmując część Parku Praskiego po północnej stronie ul. Aleksandrowskiej (potem Zygmuntowskiej) i al. Świerczewskiego (obecnie al. Solidarności). Od cara Aleksandra II plac też zwany był Aleksandrowskim (obecna nazwana nadana została po odzyskaniu niepodległości). Pod koniec XIX wieku przy placu wybudowano, według projektu Józefa Piusa Dziekońskiego, kościół św. Michała Archanioła i św. Floriana Męczennika – piękny przykład neogotyku ze strzelistymi wieżami o wysokości 75 metrów. Główny budynek Szpitala Praskiego pw. Przemienienia Pańskiego wybudowano w latach 1934–36, choć sam szpital powstał tu już w 1868 roku na bazie lazaretu.

 
 

WRÓĆ DO MAPY / LISTY


17. MOST ŚLĄSKO-DĄBROWSKI


Powstał w 1949 roku wraz z całą trasą W-Z, jednak nie do końca jest całkowicie nowym obiektem. Wybudowano go bowiem na filarach oddanego do użytku w 1864 roku mostu Aleksandrowskiego, który potocznie zwany był mostem Kierbedzia od nazwiska konstruktora (ta nazwa została zatwierdzona jako oficjalna po odzyskaniu niepodległości). Był to pierwszy warszawski most stalowy o długości 475 metrów i charakterystycznym wyglądzie kratownicowego tunelu, wewnątrz którego szerokość jezdni wynosiła tylko 10,5 metra, w związku z czym ruch pieszy odbywał się chodnikami po bokach owej kratownicy. W 1915 roku Rosjanie, wycofując się z Warszawy, wysadzili dwa środkowe przęsła, które w następnym roku odbudowali Niemcy, stosując konstrukcję o kształcie parabolicznym. Z tymi dwoma łukowatymi przęsłami most przetrwał do 13 września 1944 roku. W jednym z dawnych przewodników warszawskich znajduje się ostrzeżenie dla pasażerów statków wycieczkowych, żeby na czas przepływania pod mostem chowali się pod pokład, bo z chodników mostu ówcześni chuligani pluli rejsowiczom na głowy i rzucali w nich żwirem. Czytaj więcej…

Polecamy również artykuł Piotra Wierzbickiego na ten temat w miesięczniku „Skarpa Warszawska” nr 6 (111) z czerwca 2018 roku.

 

WSKAZÓWKI DOTARCIA DO KOLEJNEJ STACJI
Za mostem skręć w prawo, pod górkę, na wysokości przystanku tramwajowego. Dalej wzdłuż Zamku Królewskiego (warto wspomnieć, że jest to najnowszy budynek na Starym Mieście, odbudowany w latach 1971-1984 ze składek obywatelskich) i prosto ulicą Świętojańską. Dojdziesz na rynek Starego Miasta (nowszy niż rynek Nowego Miasta).

 
 

WRÓĆ DO MAPY / LISTY


18. SAME KRAFTY – RYNEK
Rynek Starego Miasta


Zdjęcie: Marcin Kwil

Same Krafty Beer Garden Rynek
Strona lokalu na Facebooku
Liczba kranów: 4
Lista piw: ontap.pl
Typ kuchni: pizza, desery i lody

Godziny otwarcia:
Poniedziałek-niedziela: 11–22

Enklawa piwa kraftowego na rynku Starego Miasta. Najnowszy projekt twórców pobliskich Same Krafty i Same Krafty vis-a-vis, ogródek z czterema rotującymi kranami z polskim piwem kraftowym i znakomitą pizzą przygotowywanych w znajdujących się w pobliżu „siostrzanych lokalach”. Za dobór piw odpowiada Marcin Kwil, jeden z najbardziej charakterystycznych beer managerów w Warszawie, człowiek z olbrzymim doświadczeniem i pasją do piwa. Co to oznacza dla Was jako gości? Możecie mieć pewność, że napijecie się piwa świeżego, podanego w dobrej temperaturze i szkle, a obsługa sympatycznie doradzi Wam jakie piwo wybrać. Oprócz pizzy i piwa czasem trafiają się też kiszone nerkowce. Jeśli pogoda się popsuje, bez problemu można kontynuować nasz Miejski Szlak w pobliskich lokalach z piwem rzemieślniczym, które dołączyliśmy już do nowego szlaku.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *